Pogledao sam SEVDAH ZA KARIMA Jasmina Durakovića i moram priznati da, uprkos tome što su u ovom filmu evidnetne određene razlike u odnosu na tipične posleratne bošnjačke filmove, ovo spada u red tipično nepodnošljivih gledalačkih iskustava koje ljudi inače duhovito nazivaju bosanskim filmom.
U konkretnom slučaju SEVDAHA ZA KARIMA imamo produžetak jedne već prisutne teme bosanskog filma a to je upliv islamske tradicije u savremeno bosansko društvo. Time se bavila Jasmila Žbanić u svom drugom filmu a i Duraković se dotiče te teme, ali više iz vizure licemernog odnosa Amerike prema islamskom svetu na pitanju rata u Iraku. Nažalost, Duraković nije dovoljno hrabar da suštinski pokrene pitanje "dobrih" i "loših" Muslimana iz američke vizure već se zadržava na "humanističkoj" vizuri američkog licemerja koje je opšte mesto, ali je, ako imamo u vidu da su im Amerikanci i Saudijci veliki dobrotvori, to možda i provokativno za tamošnju sredinu.
Po obodu, Duraković se dotiče i ekstremista i u jednoj sceni se pojavljuju vesti o Bosancu koji je postao terorista odnosno imamo situaciju sa parom tipova koji bi kupili oružje i koje naslovni junak prepoznaje kao teroriste.
Iračko i muslimansko pitanje pokrenuti su unutar priče o Karimovom odlasku u pečalbu, odnosno pokušaju da se sa svojim kolegama igra HURT LOCKERa u Iraku. Zanimljivo je da iste godine imamo dva filma, jedan srpski i drugi muslimanski o deminerima.
Ostatak filma je nekakav ljubavni trougao pomešan sa ispraznom melodramom opšte prakse u kome je jedino vredno pažnje objektifikovanje Marije Karan koja je sve do KARIMA uspevala da izbegne scene seksa iz domaćih filmova u kojima to izgleda kao parenje nekih životinjskih vrsta. E, KARIM je međutim to sve naplatio tako da i bez golotinje, Marija prolazi kroz nekoliko besmislenih scena seksa. I koga to zanima, otprilike eto razloga da overi ovaj film.
Glavni glumac Amar Selimović je zanimljiv, ima potencijala i rado bih ga gledao u nekom boljem filmu. Pitanje je samo da li će se u Amarovoj okolini ikada nešto bolje snimati.
* 1/2 / * * * *
U konkretnom slučaju SEVDAHA ZA KARIMA imamo produžetak jedne već prisutne teme bosanskog filma a to je upliv islamske tradicije u savremeno bosansko društvo. Time se bavila Jasmila Žbanić u svom drugom filmu a i Duraković se dotiče te teme, ali više iz vizure licemernog odnosa Amerike prema islamskom svetu na pitanju rata u Iraku. Nažalost, Duraković nije dovoljno hrabar da suštinski pokrene pitanje "dobrih" i "loših" Muslimana iz američke vizure već se zadržava na "humanističkoj" vizuri američkog licemerja koje je opšte mesto, ali je, ako imamo u vidu da su im Amerikanci i Saudijci veliki dobrotvori, to možda i provokativno za tamošnju sredinu.
Po obodu, Duraković se dotiče i ekstremista i u jednoj sceni se pojavljuju vesti o Bosancu koji je postao terorista odnosno imamo situaciju sa parom tipova koji bi kupili oružje i koje naslovni junak prepoznaje kao teroriste.
Iračko i muslimansko pitanje pokrenuti su unutar priče o Karimovom odlasku u pečalbu, odnosno pokušaju da se sa svojim kolegama igra HURT LOCKERa u Iraku. Zanimljivo je da iste godine imamo dva filma, jedan srpski i drugi muslimanski o deminerima.
Ostatak filma je nekakav ljubavni trougao pomešan sa ispraznom melodramom opšte prakse u kome je jedino vredno pažnje objektifikovanje Marije Karan koja je sve do KARIMA uspevala da izbegne scene seksa iz domaćih filmova u kojima to izgleda kao parenje nekih životinjskih vrsta. E, KARIM je međutim to sve naplatio tako da i bez golotinje, Marija prolazi kroz nekoliko besmislenih scena seksa. I koga to zanima, otprilike eto razloga da overi ovaj film.
Glavni glumac Amar Selimović je zanimljiv, ima potencijala i rado bih ga gledao u nekom boljem filmu. Pitanje je samo da li će se u Amarovoj okolini ikada nešto bolje snimati.
* 1/2 / * * * *
No comments:
Post a Comment